فاطیما

برخیز اذان بگو به فراز حرم بلال
خیلی گرفته است دل مضطرم بلال

رفتی به مأذنه بگو از غربت علی
من را زدند پیش روی شوهرم بلال

قدری بلند تر! شنواییم کم شده
آسیب دیده است دوگوشم، سرم بلال

همسایه ها عیادتی از من نمیکنند
در بین شهر از همه تنهاترم بلال

مزد رسالت پدرم خوب داده شد
پا تا به سر کبود شده پیکرم بلال

یک تن نگفت اینکه کتک میخورد زن است
یک تن نگفت دختر پیغمبرم بلال
__________________